به گزارش پایکاه خبری «عصربازار» به نقل از اقتصادنیوز، دیوید گلدمن درباره مسیر حرکت اقتصاد چین به تلویزیون بلومبرگ گفت: چین خیلی زود به یک برنامه تسهیل پولی ضروری نیاز دارد. این کشور طی سال گذشته بالاترین نرخ بهره واقعی در دنیا را داشته که بر میزان تقاضای داخلی تأثیر گذاشته است. مضاف بر آن، ارزش برابر یوآن را بالا برده که موجب آسیب دیدن صادرات کشور شده است.

گلدمن ضمن تأکید بر کند شدن رشد اقتصاد چین، افزود: دلیل این کندی در رشد، اشتباهات در سیاست‌گذاری‌های پولی است. به عقیده من کاهش نرخ بهره اقدام مناسبی است، اما مشکل بانک خلق چین این بود که اهدافش را برای بازارها روشن نکرد. بنابراین فکر می‌کنم این کاهش نرخ بهره هر چقدر هم که مؤثر باشد، کافی نخواهد بود.

مجری «بلومبرگ» خاطرنشان کرد: یکی از نوآوری‌های برنانکی و یلن در فدرال‌رزرو افزایش ارتباطات بوده است. وی از گلدمن پرسید که بانک خلق چین برای تأثیرگذارتر بودن کاهش نرخ بهره، چه اقداماتی باید انجام دهد و چه نوع معاشرتی به آنها کمک خواهد کرد؟

مدیرعامل «ری‌اورینت» پاسخ داد: قدم اول این است که چین نمی‌تواند یوآن را تا این اندازه به دلار -که همواره در حال صعود است- وابسته نگهدارد و باید این دو را از هم جدا کند. برای چین بهتر است که مانند سنگاپور یک رویکرد «سبدی» در برابر شرکای تجاری‌اش اتخاذ کند.

وی افزود: دیگر اقدام لازم برای چین، کاهش نرخ بهره است. نرخ بهره واقعی بسیار بالاست و لازم است حداقل 300-200 واحد (دو تا سه درصد) کاهش یابد.

مجری «بلومبرگ» اظهار کرد: یعنی پنجمین کاهش نرخ بهره، آخرین دور آن نیست و از گلدمن نظر وی را درباره تأثیر این اقدام در بازار آمریکا و تصمیم فدرال رزرو جویا شد.

دیوید گلدمن تصریح کرد: به عقیده من فدرال رزرو نباید در چنین اقتصاد ضعیفی، فکر انقباض پولی را داشته باشد. با توجه به وضعیت دلار پرقدرت و بازار کالای ضعیف، نظر فدرال رزرو نسبت به اقتصاد آمریکا بیش از حدخوش‌بینانه است.

به گفته گلدمن، قسمت خوب ماجرا این است که این یک بحران نیست، بلکه یک سری مشکل ناشی از اشتباهات بانک‌های مرکزی است که به راحتی و بعد از اصلاح آن اشتباهات حل خواهد شد.

دیگر کارشناس شبکه تلویزیونی «بلومبرگ»، باب سینچ از «Amherst Pierpoint Securities» بود که توضیح داد «چرا کاهش نرخ بهره چین برای آمریکا اهمیت دارد؟»

سینچ اظهار کرد: بازارها به دنبال نوعی عدم تعادل در اطرافشان حرکت می‌کنند و یک عدم تعادل بزرگ یعنی وضعیت یوآن بیشترین تاثیر را داشته است. نظر ما این است که شاید تغییرات یوآن آغاز ماجرا نبود، اما پایان آن بود. در یک سال و نیم گذشته، ارزش یوآن در برابر دلار حدود 4-5 درصد کاهش یافته است، اما یورو حدود 20 درصد و پزوی مکزیک و رئال برزیل 25 درصد.

وی ادامه داد: تمامی این پول‌ها تغییر بزرگی داشتند درحالی‌که چین باید با تغییر بسیار کوچک در نرخ ارز کنار آمده و به رقابت در بازار ادامه می‌داد. به نظر می‌رسد وقتی دو هفته قبل دولت چین اقدام به کاهش ارزش یوآن کرد، 5 درصد را در نظر داشت، اما وقتی کاهش 3 درصدی آن‌قدر سروصدا به پا کرد، تصمیم گرفتند فعلاً در همان سطح، بازار را تثبیت کنند.

به گفته سینچ دو مهره‌‌ بزرگ اقتصادهای نوظهور، یعنی برزیل و روسیه دچار رکود شده‌اند و به نوعی، چین آخرین امید برای پشتیبانی از رشد اقتصاد جهان بود که به نظر می‌رسد آن‌هم سرگشته و گیج به دنبال کشف سیاست‌های پولی درست می‌گردد. همین موارد است که باعث ایجاد تردید در بازارها شده است.