به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از اقتصادنیوز، در این گزارش، عملکرد شرکت‌های «ختور»، «شخارک»، «خزامیا» و «شغدیر» را بر اساس نظرهای منتشرشده در سایت تدان بررسی می‌کند که در ادامه می‌خوانید.

عملکرد مناسب «ختور» در سال 93
شرکت رادیاتور ایران که با نماد «ختور» در بورس تهران فعالیت می‌کند به تازگی صورت‌های مالی مربوط به پایان سال مالی 93 را ارائه کرده است. بر اساس تحلیل کارشناسی در سایت تدان، وضعیت سودآوری این شرکت در سال مزبور بسیار مناسب بوده است. به این ترتیب، «ختور» توانسته سودآوری خود را 136 درصد رشد دهد و سود هر سهم آن از 598 ریال به 1414 ریال رسیده است.

در سمت فروش رشد 43 درصدی مشاهده می‌شود؛ این شرکت در مجموع 96 درصد محصولات خود را در داخل می‌فروشد و فقط 4 درصد صادرات دارد، بنابراین به بازار کشور وابستگی بالایی دارد. همچنین از نظر تنوع محصولات، 25 درصد رادیاتور آلومینیم، 22 درصد رادیاتور مس و برنج و 36 درصد محصولات خریداری‌شده است. در سمت مشتریان نیز، شرکت‌های گروه 23 درصد، شرکت‌های تابعه و وابسته 20 درصد و سایر اشخاص و شرکت‌ها 53 درصد خریداران را تشکیل می‌دهند.

در سمت بهای تمام‌شده شرکت رشد 42 درصدی داشته است و در نتیجه حاشیه سود «ختور» در همان سطح 18 درصدی سال 92 باقی مانده است. بهای تمام‌شده مواد مستقیم 42 درصد (36 درصد کل هزینه‌ها را شامل می‌شوند) و هزینه‌های اداری فقط 5 درصد رشد داشتند. این در حالی است که هزینه‌های مالی شرکت 67 درصد کاهش داشته است.

در بررسی اقلام ترازنامه شرکت نیز وضعیت مناسبی به چشم می‌خورد. به طوری که دارایی‌های جاری «ختور» در مجموع 18 درصد رشد داشته‌اند که عمدتا مربوط به رشد موجودی کالای شرکت است. در سمت بدهی‌ها، بدهی‌های تجاری افت 14 درصدی داشته و بدهی وام‌های کوتاه‌مدت شرکت 81 درصد کاهش یافته است. این موضوع به علت آن است که بخش قابل توجهی از وام‌ها در سال 92 سررسید و تسویه شده است. به این ترتیب، نسبت جاری شرکت از 1.38 به 1.99 رسیده است که بیانگر توانایی بالای شرکت جهت پرداخت تعهدات کوتاه‌مدت است.

رشد هزینه‌ها و مشکل تحریم بر سر «شخارک»
پتروشیمی خارک که با نماد «شخارک» در بورس تهران فعالیت می‌کند مورد تحلیل کارشناسی در سایت تدان قرار گرفته است. بر اساس این تحلیل، افزایش نرخ خوراک گاز، کاهش قیمت‌های جهانی و افزایش هزینه‌های تولید از جمله مهم‌ترین عوامل فشار بر سودآوری شرکت بودند و سبب کاهش 11 درصدی سود خالص آن شده‌اند. به این ترتیب، در سمت فروش، سال 93 نسبت به 92 حدود 7 درصد افت مبلغ فروش را شاهد بودیم، این در حالی است که تمام محصولات به جز پنتان، از نظر مقدار فروش با رشد همراه بودند به طوری که کل مقدار فروش رشد 12 درصدی را نشان می‌دهد (گوگرد، پروپان، بوتان، پنتان و متانول محصولات این شرکت هستند).

بنابراین، کاهش نرخ فروش که در تمامی محصولات این شرکت به جز گوگرد مشاهده می‌شود، عامل افت مبلغ فروش در سال 93 نسبت به 92 بوده است؛ به طوری که متانول به عنوان اصلی‌ترین محصول این شرکت با افت قیمت متوسط 23 درصدی در سال 93 مواجه بوده است. بررسی میزان تولید این شرکت نسبت به رقم پیش‌بینی‌شده بودجه نشان از رشد قابل توجه تولیدات و نزدیک شدن به ظرفیت اسمی دارد (بیش از 96 درصد ظرفیت اسمی).

با وجود افزایش 10 درصدی بهای تمام‌شده کالاها (عمدتا به علت افزایش نرخ خوراک و هزینه‌های اضافی به علت محدودیت‌های ناشی از تحریم‌های بین‌المللی)، حاشیه سود کلی تولید محصولات این شرکت به طور متوسط 59 درصد است که در محصول عمده، یعنی متانول بیش از 64 درصد است. این در حالی است که هزینه‌های اداری و عمومی شرکت حدود 2 درصد کاهش یافته است.

در سمت خالص سایر درآمدهای عملیاتی، شرکت افت شدید 88 درصدی را تجربه کرده است که عمدتا مربوط به درآمدهای ناشی از تسعیر نرخ ارز در سال 92 بوده است که در سال 93 به علت ثبات نسبی نرخ ارز، چنین درآمدهایی تکرار نشده است. درآمدهای غیرعملیاتی نیز کاهش جدی پیدا کرده‌اند که علت آن عدم شناسایی سود ناشی از تسعیر ارز حساب‌های ارزی شرکت است که امری طبیعی است. بر اساس تحلیل کارشناسی، این شرکت از نظر هزینه‌ها احتمال اندکی دارد که با افزایش هزینه مواجه شود، بنابراین، اگر رشد قیمت جهانی متانول رقم بخورد می‌توان به افزایش چشم‌گیر سودآوری آن امیدوار بود.
سالی نامناسب برای «خزامیا»
شرکت زامیاد که با نماد «خزامیا» در بورس تهران فعالیت می‌کند، بر اساس گزارش حسابرسی‌شده سال مالی منتهی به 93/12/29 مورد بررسی کارشناسی در سایت تدان قرار گرفته است. بر این اساس، سود هر سهم شرکت در پایان سال معادل 3 ریال محقق شده است که حدود 60 درصد سود پیش‌بینی‌شده شرکت است. همچنین، سود مزبور نسبت به سال قبل حدود 94 درصد افت داشته است (سال 92 حدود 50 ریال سود کسب کرده است). در این تحلیل کارشناسی، دلایل متعددی برای افت سودآوری «خزامیا» برآورد شده است که مهم‌ترین آن میزان فروش است که فقط 60 درصد مبلغ پیش‌بینی‌شده را پوشش داده است. بهای تمام‌شده نیز به این ترتیب فقط 60 درصد مبلغ بودجه را تشکیل می‌دهد.

شرکت بر اساس پیش‌بینی‌های خود نتوانست تولیدات کافی داشته باشد؛ به عنوان مثال، تولیدات وانت NIB فقط 82 درصد بودجه محقق شده و از میزان فروش نیز فقط 71 درصد بودجه انجام شده است. نرخ فروش این محصول نیز 3 درصد نسبت به پیش‌بینی کاهش داشته است. هزینه‌های واقعی شرکت نیز 107 درصد میزان پیش‌بینی‌شده در بودجه بوده است. به این ترتیب، حاشیه سود ناخالص شرکت از 15.2 درصد در سال 92 به 12.3 درصد در سال 93 رسیده است. هزینه‌های عملیاتی شرکت نیز افزایش 37 درصدی داشته است.

در بخش دارایی جاری نیز، موجودی مواد و کالا رشد 40 درصدی داشته است که نشان از افزایش موجودی انبار این شرکت است. این در حالی است که بدهی‌های شرکت رشد داشته است؛ به طوری که 55 درصد بدهی‌های جاری شرکت مربوط به تسهیلات مالی دریافتی است که در مقایسه با سال 92 حدود 28 درصد رشد پیدا کرده است.
گرچه شرکت اصلی 50 میلیارد ریال سود انباشته گزارش داده است، در ترازنامه تلفیقی 128 میلیارد ریال زیان انباشته برآورد شده است که معادل 53 ریال زیان به ازای هر سهم است. بنابراین، شرکت وضعیت نسبتا نامطلوبی در سال گذشته داشته است که عمدتا به علت افت مقدار فروش و افزایش موجودی انبار است.

سودآوری «شغدیر» در دو سناریو
شرکت پتروشیمی غدیر که با نماد «شغدیر» در فرابورس تهران حضور دارد دارای دو محصول اصلی تولیدی مونومر وینیل کلراید (VCM) به عنوان ماده میانی و پلی وینیل کلراید (PVC) به صورت سخت و نرم است. بر اساس تحلیل کارشناسی ارائه شده در سایت تدان، PVC بعد از پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن، پرمصرف‌ترین پلیمر کشور محسوب می‌شود که عمده مصرف آن در بخش ساختمان (حدود 50 درصد کل مصرف) و بسته‌بندی (14 درصد) است. سهامداران عمده «شغدیر» شرکت سرمایه‌گذاری نفت و گاز و پتروشیمی تامین (تاپیکو) و شرکت پتروشیمی بندر امام به ترتیب با 90 و 10 درصد مالکیت محسوب می‌شوند.

«شغدیر» در سال‌های 92 و 93 به دلیل تحریم‌ها و عدم تامین کافی، کاتالیست حل‌شده قادر به تحقق مقدار تولید پیش‌بینی‌شده در بودجه نبوده است. این در حالی است که مسئولان شرکت در آخرین اظهارات، مشکل تامین کاتالیست را حل‌شده ارزیابی کردند و معتقدند مقدار تولید در سال 94 مطابق پیش‌بینی‌های بودجه خواهد بود. تولید 25 درصد PVC پیش‌بینی‌شده در بودجه در سه ماه نخست سال جاری، تحقق این امر را امکان‌پذیر نشان می‌دهد.

«شغدیر» هم فروش داخلی (بورس کالا) و هم فروش صادراتی (کشورهایی نظیر هند، ترکیه، آذربایجان، افغانستان و کشورهای آسیای میانه) دارد و همانطور که اشاره شد، مونومر وینیل کلراید اضافی را به فروش می‌رساند (فروش به شرکت آبادان و بر اساس توافق). در این شرکت، عمده بهای تمام‌شده مربوط به بهای تمام‌شده مواد مستقیم (حدود 57 درصد) می‌شود. در نتیجه با توجه به پیش‌بینی افزایش تولید در سال 94، بهای تمام‌شده شرکت نیز 25 درصد رشد را نسبت به سال 93 نشان می‌دهد. این در حالی است که هزینه سربار در پیش‌بینی سال 94 کمتر از 7 درصد رشد داشته است.

این شرکت سود هر سهم سال 94 خود را 312 ریال در نظر گرفته است که در مقایسه با سال 93 رشد حدودا 295 درصدی را نشان می‌دهد (سال 93 نیز پیش‌بینی اولیه سودآوری 41 ریال به ازای هر سهم بود که در پایان رشد حدود 93 درصدی را نشان داد). در این شرایط، تحلیل کارشناسی سودآوری این شرکت را در دو سناریو بررسی کرده است. در دو سناریو مقدار تولید و فروش مطابق بودجه در نظر گرفته شده است. اما در سناریو نخست که خوش‌بینانه است، نرخ فروش صادراتی 880 دلار و با نرخ تسعیر ارز 3300 تومانی و نرخ فروش داخلی 3000 تومان در نظر گرفته شده که سود 326 ریالی پیش‌بینی می‌شود. اما در سناریو بدبینانه، نرخ فروش صادراتی 850 دلار با نرخ تسعیر ارز 3100 تومانی و نرخ فروش داخلی 2810 تومان در نظر گرفته می‌شود که سود هر سهم 127 ریال پیش‌بینی می‌شود.