به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از اقتصادنیوز، گرچه این موضوعات زمان‌بر است اما پیش‌بینی می‌شود بازار سهام به آن واکنشی سریع و افراطی نشان دهد چرا که از یک طرف بازار سهام، عادت به پیش‌خور کردن اخبار با وزن بالا دارند و از طرف دیگر، درک و فهم مشترک فعالان بازار سهام از اخبار مهم که تحلیل آن ساده است منجر به بیش‌واکنشی می‌شود. به هر حال، ضمن تاکید بر چشم‌اندازهای مثبت اقتصاد پس از تحریم، توجه به نکات زیر دارای اهمیت است:

١. اقتصاد ایران سال‌ها است که نرخ بهره بالایی را تجربه می‌کند و به نظر می‌رسد بیشتر از این، توان تحمل نرخ‌های بالا را ندارد. رویه سیاست‌گذاران اقتصادی بر این منوال است که برای جلوگیری از شوک‌های احتمالی اقتصادی، نرخ سود سپرده‌های بانکی را به تدریج و طی چند مرحله کاهش می‌دهند. بنابراین انتظار می‌رود سود بانک‌ها و به تبع آن نرخ تنزیل بازار سهام رو به کاهش و نسبت قیمت به درآمد (P/E) رو به افزایش باشد. در حال حاضر، میانگین پی بر ای بازار سهام 5.7 است افزایش حول و حوش 5 درصدی آن را به میانگین تاریخی ده سال اخیر می‌رساند (حدود 6 مرتبه).

٢. تک‌نرخی شدن ارز، رانت ارزی موجود در بازار را حذف خواهد کرد. در حال حاضر، بسیاری از شرکت‌ها از منافع تفاوت نرخ رسمی و بازاری ارز منتفع می‌شوند چراکه نهاده‌های تولید آنها با نرخ رسمی ارز (نرخ پایین‌تر) و نرخ فروش محصولات بر اساس نرخ بازاری ارز انجام می‌شود. بخشی از سود شرکتها که تا به حال از محل تفاوت نرخ ارز تامین می‌شد با تک‌نرخی شدن حذف خواهد شد.

٣. مدت‌ها است بانک‌ها و شرکت‌های ایرانی از فرصت حضور در بازارهای بین‌المللی و ورود سرمایه و تکنولوژی محروم بوده‌اند (البته نه به طور کامل)، حضور قدرتمندانه مجدد در بازارهای جهانی و انتخاب شریک مناسب مستلزم گذشت زمان است.

٤. اقتصاد جهانی با مشکلاتی دست به گریبان است. رشد قیمت‌ها در بازار سهام چین طی سال‌های اخیر متناسب با سودآوری شرکت‌ها نبوده است بنابراین حباب این بازار در حال تخلیه شدن است. احتمال می‌رود بحران در بازار سرمایه این کشور کم‌کم به سایر بخش‌های واقعی اقتصاد و حتی اقتصاد بین‌الملل سرایت کرده و موتور سال‌های اخیر اقتصاد جهانی را با مشکل مواجه کند. این موضوع می‌تواند از طریق کاهش قیمت‌های جهانی مواد خام (نظیر سنگ آهن، نفت، فولاد، محصولات پتروشیمی) بر سودآوری شرکتهای بورسی و فرابورسی تاثیر منفی بگذارد.

٥. بر اساس تصور عمومی، سرمایه‌گذاران بین‌المللی تشنه حضور در بازار سرمایه ایران جهت استفاده از فرصت‌های یک بازار نوظهور هستند. بر طبق ادبیات سرمایه‌گذاران خارجی بازار سهام ایران و به طور کلی اقتصاد ایران در طبقه بازارهای مرزی قرار می‌گیرند که ریسک بالایی دارند. بنابراین مشارکت‌کنندگان بین‌المللی با سرمایه کوچک و متوسط در عوض حضور در این بازار نرخ بازدهی بالایی (حدود ٢۰ درصد در مقیاس دلاری) طلب می‌کنند. اگرچه این برداشت از بازار ایران غلط است اما تصحیح آن مستلزم زمان است.