به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از ایرنا ، «بهمن عشقی» افزود: هند باید به آینده مناسبات با جمهوری اسلامی ایران امیدوار باشد.
به گفته این مسوول، برای شرکت های هندی همواره مساله حضور چین و هژمونی (نفوذ و تسلط) آنها اهمیت داشته و دارد اما ایران در مواجهه با این 2 کشور سیاست معقول تعادل و توازن را در پیش گرفته است.
وی با اشاره به لزوم ثبات در آینده تعاملات اقتصادی با هند، تاکید کرد «وقتی فقط موضوع تجارت در میان باشد آینده «کوتاه» دیده می شود اما وقتی صحبت از سرمایه گذاری است، توجه به آینده مناسبات ضرورت می یابد».
عشقی بیان داشت: یکی از موضوعاتی که می توان بخوبی در چارچوب آن با شرکت های هندی کار کرد، بندر اقیانوسی چابهار است؛ یعنی تحریک هند برای حضور پررنگ تر در چابهار در تقابل اقتصادی با چین که بندر گوادر را به محل تکاپوی خود در منطقه تبدیل کرده است.
دبیرکل اتاق تهران یادآوری کرد: به طور قطع و یقین، مزایا و منافع چابهار با گوادر قابل قیاس نیست اما لازم است در این زمینه سرعت عمل بیشتری داشته باشیم.
وی تصریح کرد: اگر بتوانیم جایگاه هند را در چابهار ثبات بخشیده و در آنها برای سرمایه گذاری، وفاداری ایجاد کنیم، بتدریج چابهار به دروازه ورود سرمایه های هندی به ایران تبدیل می شود.
عشقی یادآوری کرد: سال هاست شرکت های هندی به راهگذر شمال- جنوب (دریای سیاه به خلیج فارس) به عنوان راهی برای ارتباط هر چه بهتر اقتصادی و تجاری هند- ایران- روسیه نظر دارند و به نظر می رسد در این طرح عظیم، بیش از هند ما باید به فعالیت بپردازیم و شاید هند سهم خود را در آن ایفا کرده باشد.

** مشکلات فراروی توسعه ارتباطات اقتصادی ایران و هند
این فعال اقتصادی همچنین درباره موانع و مشکلات فراروی توسعه ارتباطات اقتصادی 2کشور تصریح کرد: بخشی از مشکلات بانکی، برجامی و بخشی دیگر فرابرجامی و مربوط به گروه ویژه اقدام مالی (اف.ای.تی.اف-FATF) است.
وی یادآوری کرد متاثر از تحریم ها، سیستم بانکی کشور برای 10 سال ایزوله بود و افزود: بدون حل این مشکل، نه فقط هند و چین بلکه هیچ کشور دیگری نمی تواند برای توسعه مراودات تجاری و اقتصادی به ایران بیاید.
عشقی گفت: به نظر می رسد امروز بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اقدام های خوبی برای حل این مشکل آغاز کرده است و حدس می زنم امسال و سال آینده، سال خوبی برای سیستم بانکی کشور باشد.
وی عنوان داشت: باید تقویت ارتباطات بانکی بتدریج از بانک های درجه دو جهانی آغاز شود و در بدو امر نمی توان انتظار داشت بانک های صاحبنام و درجه یک در کشورمان حضور یابند.
 هند با بیش از یک میلیارد و 250 میلیون نفر جمعیت دومین کشور پرجمعیت جهان به شمار می رود و پس از چین، چهارمین مصرف کننده نفت جهان و دومین مشتری بزرگ نفت ایران است.
به گفته کارشناسان،حجم تجارت بین ایران و هند با استفاده از طرح توسعه بندر چابهار، راهگذر شمال- جنوب و ایجاد بازارچه مشترک ایران و هند در چابهار می تواند به سرعت گسترش یابد.
بیشترین بخش صادرات ایران به هند را پس از نفت با 70 درصد، محصولات شیمیایی و پتروشیمی، قیر، خشکبار، خرما و مقدار کمی میوه تشکیل می دهد.
برنج، قطعات خودرو، انواع ماشین ها، فولاد، دارو، لاستیک و چای از مهمترین اقلام صادراتی هند به ایران با یک میلیارد و 980 میلیون دلار در سال است.
برنج مهمترین محصول صادراتی هند به ایران به شمار می رود؛ به گونه ای که در سال های گذشته حدود یک میلیون تن برنج «باسماتی» به ایران صادر شد.
صادرکنندگان ایرانی، وجود قوانین دست و پاگیر، تحمیل هزینه های جانبی، تعرفه بالای گمرکی و مشکلات بانکی را از مهمترین عوامل افزایش حجم مبادلات تجاری 2 کشور می دانند.
به گفته آنان، این مشکلات باعث شده است بازرگانان ایرانی، توان رقابت با کالاهای کشورهای دیگر را که با هزینه های گمرکی بسیار پایین و حتی صفر وارد بازار هند می شود، نداشته باشند.