به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از میزان، تعریف صنایع کوچک و متوسط در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد و تابع شرایط اقتصادی و صنعتی حاکم است. این بنگاه‌ها در برابر صنایع بزرگ قرار می‌گیرد و نسبت به آنها نیز مزایای بسیاری دارد که ازجمله آنها می توان به ایجاد ارزش افزوده، نوآوری، اشتغال‌آفرینی و انعطاف‌پذیری بالا اشاره کرد.

برخی از معیارهایی که برای تعیین نوع صنایع (کوچک، متوسط و بزرگ) به‌کار می‌روند عبارتند از: تعداد کارکنان، سرمایه، دارایی کل، حجم فروش و ظرفیت تولید. در این میان رایج‌ترین معیار، تعداد کارکنان است که این نیز از کشوری به کشور دیگر متفاوت تعیین می‌شود.

در ایران نیز تعریف واحدی از بنگاه‌های کوچک و متوسط ارائه نشده است و از سازمانی به سازمان دیگر متفاوت است.

در یک طبقه‌بندی بنگاه‌های صنعتی ایران برحسب اندازه بنگاه به چهار گروه 49-10 نفر کارگر، 99-50 نفر کارگر، 149-100 نفر کارگر و 150 نفر کارگر و بیشتر تفکیک شده‌اند که از این میان، سه گروه نخست در زمرهٔ بنگاه‌های کوچک و متوسط محسوب شده‌اند.