به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از مهر ، غول‌های نفتی داخلی چین سینوپک و پتروچاینا با کاهش بی‌سابقه قیمت‌ها جنگ خود را به پمپ بنزین‌های این کشور کشانده‌اند و با این کار تلاش می‌کنند آن قسمت از فروششان را که به رقیب‌های داخلی و خارجی خود در بخش خصوصی باخته‌اند، به شکلی در این بازار خرده فروشی 440 میلیارد دلاری جبران کنند.

این جنگ قیمت در اواخر مارچ وقتی که سینوپک گزارش داد خرده فروشی این شرکت در ربع اول سال به کمترین مقدار 3 سال اخیر خود رسیده است آغاز شد. وضعیت اشباع سوخت شرکت سینوپک را برآن داشت در قبال ترویج خرید توسط کاربران مستقل جایگاه‌های سوخت شروع به ارائه تخفیفات سنگین به آنها کند.

به گفته سه منبع دولتی نفتی که در خرده فروشی سوخت مشارکت دارند، پتروچاینا سریعا به این رویه ملحق شد و این باعث ایجاد نبردی سخت با شرکت‌های مستقل و بین‌المللی شامل شل و بی‌پی گردید.

در حال حاضر ارائه تخفیفات سنگین در اغلب استان‌هایی که بی شدت تحت عرضه بیش از حد قرار دارند گسترش یافت و باعث شد میزان بالای سود خرده فروشی سوخت در دومین بازار بزرگ سوخت جهان با کاهش روبرو شود.

این جنگ برای رانندگان چینی به یک مزیت تبدیل شده است.

پس از این که سینوپک قیمت سوخت خود را 1.4 یوان (0.21 دلار) در هر لیتر کاهش داد در آخر هفته اخیر در جاده‌ای سنگلاخی در شمال شهر غنی از زغال سنگ لولیانگ، رانندگان تاکسی و خودروهای حمل در یک جایگاه سوخت سینوپک صفی طولانی تشکیل داده بودند.

راننده ای به نام ژانگ در حالی‌که در صف انتظار پرکردن مخزن بنزین خودروی ون 7 صندلی زنگ زده خود بود به خبرنگار رویترز گفت:ما همه می‌دانستیم که کیفیت بنزین سینوپک از بقیه بالاتر است اما قیمت آن خیلی گران بود، بنابرین من قبلا برای پر کردن مخزن سوخت وسیله نقلیه‌ام به یک جایگاه مستقل می‌رفتم. حالا من به جایگاه سینوپک آمده ام و تا وقتی که سینوپک چنین تخفیفاتی ارائه می‌کند مشتری اینجا خواهم بود.

جایگاه‌های سوخت این نزدیکی که توسط پتروچاینا و اوپراتور محلی تایهوا اداره می‌شوند هم همین تخفیف را ارائه داده‌اند. آنها قیمت‌های خود را به‌وسیله تابلوهای چشم‌گیر قرمز رنگ، کارواش‌های مجانی، شارژ اعتباری در کارت‌های سوخت از پیش پرداخت شده تبلیغ می‌کنند.

جنگ قیمت‌ها تا قبل از 2013 امری نادر بود چراکه قوانین کنترلی سختی به قیمت سوخت اعمال می‌شد اما سقوط جهانی قیمت نفت از سال 2014 و افزایش ناگهانی پالایشگاه‌های مستقل که به «قوری چای» معروف‌ هستند باعث شد 90 هزار جایگاه سوخت این کشور با سیلی از سوخت ارزان‌تر  روبرو شوند و وضعیت بازار کلا متفاوت شود.

قوری‌های چای که از داشتن زیرساخت‌های خرده فروشی و صادرات محروم‌ هستند، بیشتر محصول خود را به بیش از 40 هزار جایگاه خصوصی سوخت می‌فروشند که اکثرا توسط خانواده‌ها یا فروشندگان مستقل سوخت اداره می‌شوند.