به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از ایسنا، طبق آمار شرکت خدمات میدان نفتی بیکر هیوز، شرکت‌های شیل با افزودن 425 دکل جدید برای حفاری نفت از پایان ماه مه سال 2016 به این طرف، شمار دکل‌های حفاری نفت فعال را بیش از دو برابر افزایش داده‌اند.

تولید ‌کنندگان با وجود کاهش حدود 10 دلاری قیمت‌های نفت پایه از اواسط فوریه، به اضافه کردن دکل‌های جدید ادامه دادند. قیمت‌ها اکنون چهار دلار پایین سطح قیمت مدت مشابه سال گذشته هستند.

دکل‌ها با نرخ مشابه اوج دوران رونق شیل در فاصله سال 2012 تا 2014 اضافه شده‌اند تا تضمین کنند تولید تا پایان سال 2017 و در سال 2018 به رشد قابل توجه ادامه خواهد داد.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌ بینی کرده است تولید 48 ایالت این کشور در سال 2017 به میزان 340 هزار بشکه در روز و در سال 2018 به میزان 500 هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت.

در نتیجه تولید ‌کنندگان شیل آمریکا به همراه سایر تولید ‌کنندگان غیرعضو اوپک احتمالا همه افزایش در تقاضای جهانی برای نفت در سال 2018 را جذب خواهند کرد و سهم خود از بازار را به ضرر اوپک، به میزان قابل توجهی افزایش خواهند داد.

تولید ‌کنندگان شیل و اوپک اکنون در یک روند رویارویی قرار گرفته‌اند زیرا در حالی که اوپک در تلاش برای بالا بردن قیمت‌ها به محدود کردن تولید اقدام کرده است، شرکت‌های حفاری شیل دکل‌های بیشتری را برای افزایش تولید اضافه می‌کنند.

این تضاد احتمالا با کاهش قیمت‌های نفت که رشد شیل را مهار می‌کند، حل خواهد شد.

قیمت‌های نفت در حال حاضر کاهش قابل توجهی پیدا کرده تا رونق حفاری را محدود کند و تولید را در یک روند پایدارتر قرار دهد.

تجربه گذشته نشان می‌دهد تغییرات در شمار دکل‌های حفاری نفت آمریکا معمولا 15 تا 20 هفته عقب‌تر از تغییرات در قیمت‌های نفت وست تگزاس اینترمدیت است.

کاهش قیمت‌های نفت وست تگزاس اینترمدیت از فوریه احتمالا بایستی باعث شود رشد دکل‌های حفاری در فاصله اواسط ژوئن تا پایان ژوییه متوقف شده و حتی کاهش پیدا کند.

اگر رشد شمار دکل‌های حفاری متوقف شده یا در چند هفته آینده کاهش پیدا کند، ممکن است برای قیمت‌های نفت اندکی حمایت فراهم کند. با این همه اگر رشد دکل‌های حفاری ادامه پیدا کند نگرانی‌ها نسبت به تولید بیش از حد افزایش پیدا کرده و باعث می‌شود قیمت‌ها تحت فشار مضاعفی قرار بگیرند.

بسیاری از تولیدکنندگان شیل بخش بزرگی از تولید برنامه ریزی شده خود در سال 2017 را در قیمت‌های بالای 50 دلار در هر بشکه تحت پوشش ریسک قرار دادند که به آنها در برابر ریزش اخیر قیمت‌ها، اندکی حمایت فراهم می‌کند.

شرکت‌های شیل از فراوانی سرمایه جدید از سوی سرمایه گذاران خصوصی که دیدگاه خوشبینانه‌ای نسبت به دورنمای هر دو قیمت پایه و تولید داشتند، سود برده‌اند، اما تنها بخش کوچکی از تولید آنها برای سال 2018 تحت پوشش ریسک قرار گرفته است که تولید ‌کنندگان شیل را در برابر قیمت‌های پایین در معرض آسیب پذیری بیشتری قرار می‌دهد.

بهای معاملات پایین احتمالا بر پوشش ریسک تاثیر منفی می‌گذارد مگر این که تولیدکنندگان شیل واقعا در قیمت‌های پایین‌تر سودآور باشند یا از این بترسند که قیمت‌ها کاهش بیشتری پیدا خواهند کرد.

براساس گزارش رویترز، در هر حال کاهش هر دو قیمت تحویل فوری و معاملات آتی، رونق حفاری را محدود خواهد کرد که به نوبه خود برای قیمت‌های نفت کف ایجاد می‌کند. اما تا زمانی که این رونق نشانه‌های واقعی آهسته شدن را نشان دهد، قیمت‌های نفت تحت فشار نزولی خواهند ماند.