عصر بازار- امروز اول دی ماه، ۱۸ سال از تاسیس شرکتی که مهمترین شرکت موجود در عسلویه است، میگذرد.
به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از تعادل، شرکتی که به نوعی نسخه گازی شرکت مهندسی و توسعه نفت خام است که در گذشته از این شرکت جدا شد و اکنون متولی توسعه یکی از بزرگترین میدانهای گازی دنیا بهشمار میرود، به همین مناسبت روز گذشته محمد مشکینفام مدیرعامل این شرکت، با خبرنگاران نشستی خبری برگزار کرد. نشستی که عمده صحبتهای طرح شده در آن حول محور پروژههای انجام شده توسط این شرکت گذشت. نفت و گاز پارس اکنون در حال انجام آخرین مراحل توسعه پارسجنوبی است و طبق صحبتهای محمد مشکینفام، سال 96 دفتر توسعه این فاز بسته شده و اهالی POGC پرونده احداث سکوهای تقویت فشار که قرار است شرکت فرانسوی توتال برای نخستینبار در فاز 11 آن را احداث کند، باز خواهند کرد. در این بین و با پایان یافتن توسعه فازهای گازی میدان پارسجنوبی، میدانهای فرزاد A و فرزاد B که با عربستان مشترک است، به اولویت مهم شرکت نفت و گاز پارس تبدیل میشود. این روزنامه پیش از این و در گزارشی اختصاصی به این مساله پرداخته بود که در پی سفر محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه به هند، وزیر نفت هندوستان برای رایزنی در مورد میدان فرزاد B به دیدار او رفته است. رسانهها برای نخستینبار افشا کرده بودند که ایران از مدل مالی هند برای توسعه این میدان ناراضی است.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در پاسخ ادعای رسانههای هندی را تایید کرده و عنوان کرد که ایران از مدل مالی هند برای توسعه این میدان راضی نیست. هر چند ماجرا به همینجا ختم نمیشود. گزارش این روزنامه در این باره و همچنین دیگر صحبتهای مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در نشست روز گذشته را در ادامه میخوانید.
زمانی که محمدجواد ظریف برای شرکت به کنفرانس قلب آسیا راهی هندوستان شد، دیداری غیرقابل پیشبینی و در حوزه نامرتبط با کار او نیز در انتظارش بود. هندیها انتظار داشتند ایران به این دلیل که آنها طبق ادعای خودشان در روزهای سخت کنار ایران ایستادهاند، اکنون میدان گازی فرزاد B مشترک با عربستان را، چشم بسته برای توسعه به آنها بسپارد. ایران اما به مدل جدیدی از قراردادها دست یافته بود که منافع نفت و گاز خود را بیشتر تضمین میکرد. دارمندرا پرادهان وزیر نفت هندوستان، حضور ظریف در این کشور را برای اصرارهای هر چه بیشتر و تحت فشار گذاشتن ایران برای سپردن افسار فرزادB به دست شرکت هندی، مناسب دید. طبق اطلاعاتی که پس از دیدار این دو در روزنامه مینت چاپ دهلی منتشر شد، ایران و هند در ماه اکتبر، جدول زمانی برای انعقاد قرارداد فرزاد B را که پیش از این قرار بود در ماه نوامبر (آبان-آذر) انجام شود به ماه فوریه سال 2017 میلادی موکول کردند، به همین واسطه نیز مسوولان نفت و گاز ایران همواره تاکید کردند که تکلیف این میدان تا پایان سال شمسی که مصادف با ماههای ابتدایی سال 2017 میلادی است، مشخص خواهد شد. هندیها که حس میکردند ایران ممکن است در وجود رقبای جدیتر از شرکت هندی، تصمیمهای دیگری بگیرد، نگران از اینکه ماه فوریه نیز برای آنها آوردهیی به همراه نداشته باشد، دست به دامان وزیر امور خارجه ایران شدند. اختلافات بر سر قرارداد توسعه این میدان اما بسیار فنی و خارج از حیطه دیپلماتیک قرار میگیرد.
دیروز محمد مشکینفام در پاسخ به این پرسش که آیا ادعای روزنامههای هندوستان در این زمینه که میدان گازی فرزاد B از پارسجنوبی پیچیدهتر بوده و ایران نباید هزینه این دو میدان را با یکدیگر مقایسه کند، صحت دارد، اظهار کرد: «بله، فرزاد B به لحاظ ترکیبات مخزن با پارسجنوبی متفاوت است. این میدان شامل میعانات گازی نیست که عایدات آن را در مقایسه با عایدات پارسجنوبی کاهش میدهد. درنهایت نیز توسعه این میدان از توسعه پارسجنوبی پیچیدهتر است» پیچیدگیای که طبق بررسیها هم به میزان گوگرد موجود در مخزن و هم به فشار گاز و هم به نیاز فرزاد به عمق حفاری بیشتر مربوط میشود. رسانههای هند، در پی دیدار محمدجواد ظریف و دارمندرا پرادهان نوشتند که ایران از طرح 10میلیارد دلاری ارایه شده ازسوی او وی ال، بازوی برونمرزی شرکت اوانجیسی، برای توسعه 5.12تریلیون فوت مکعب گاز در میدان فرزاد B و یک کارخانه تبدیل گاز به الانجی، ناراضی است. صحبتهای روز گذشته مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس اما نشان داد که ایران دارای زاویههای دیگری نیز با طرح پیشنهادی هند برای توسعه میدان فرزاد B است. زوایایی که بخشی از آن به عدم فهم دقیق طرف هندی از چارچوب قراردادهای جدید نفتی ایران بازمیگردد.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در این زمینه اعلام کرد که هند به دلیل عدم آشنایی با قراردادهای جدید نفتی ایران، خواهان مواردی است که اساسا در این چارچوب وجود ندارد. او برای مثال به این مساله اشاره کرد که شرکت ONGC خواستار نرخ بازگشت سرمایه بالایی است درحالی که اساسا این نرخ در قراردادهای IPC تعریف نشده است، بههمین واسطه مذاکرات ایران و هند که البته در طرف ایرانی ازسوی شرکت ملی نفت انجام میشود، همچنان ادامه داشته و هرگونه احتمالی ازجمله منتفی شدن حضور هند در توسعه این میدان وجود دارد.
میدان گازی فرزاد B در سال 2008 در بلوک فارسی از سوی کنسرسیومی به رهبری شرکت «اواموی» کشف شد. میزان ذخایر گاز درجای این میدان 7.21تریلیون فوت مکعب است که 5.12تریلیون فوت مکعب از آن قابل برداشت خواهد بود. روزنامه مینت در ادامه گزارش خود با نقض صحبتهای وزیر نفت هند تصریح کرد که هند در ادامه به واسطه «ترس» از تحریمهای امریکا از این پروژه کنار کشید اما سال گذشته با توافق میان ایران و غرب، هند دوباره خواستار حضور در این پروژه شد.
96 پایان نسخه پارسجنوبی
دیروز و همزمان با هجدهمین سالگرد تاسیس شرکت نفت و گاز پارس، تولید گاز از پارسجنوبی به رکورد 500میلیون مترمکعب دست یافت؛ رکوردی که مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در نشست خود از رسیدن آن به 540 الی 550میلیون مترمکعب تا پایان سال 1395 خبر داد. تولید میعانات گازی از این میدان در حال حاضر 600هزار بشکه است که تا پایان سال به 680هزار بشکه در روز میرسد. محمد مشکینفام دیروز گفت که درنهایت با تکمیل تمام فازهای پارسجنوبی و در زمان پیک تولید، این میدان قادر به تولید یکمیلیون بشکه در روز میعانات گازی برای ایران خواهد بود.
دیروز آمارهای جدیدی درباره کلیات میدان پارسجنوبی برای نخستینبار از سوی مدیرعامل این شرکت منتشر شد. طبق این اطلاعات بودجه کل مصوب توسعه میدان پارسجنوبی و تاسیسات جانبی آن 91میلیارد دلار است، سرمایهگذاری پروژههای خاتمه یافته در این میدان معادل 30میلیارد و 700میلیون دلار بوده و 60میلیارد دلار نیز مربوط به بودجه طرحهای در حال اجرای یکی از بزرگترین میدانهای گازی جهان میشود. طبق آمارهای ارائه شده از سوی محمد مشکینفام، بین سالهای 1377 تا 1388 معادل 26میلیارد دلار در میدان پارسجنوبی سرمایهگذاری شد. حجمی که بخش مهمی از آن در دوران دولت اصلاحات و نخستین فازهای پارسجنوبی صورت گرفت.
هر چند در سال 1389 معادل 7.7میلیارد، سال 1390 معادل 12میلیارد و در سال 1391 معادل 10میلیارد در میدان پارسجنوبی سرمایهگذاری شد اما ارزش تولیدات پارسجنوبی در این سالها از ارزش تولیدات از سال 1392 تاکنون که به ترتیب 4.3 و 3.2 و 2میلیارد دلار سرمایه برداشته است، کمتر محسوب میشود. اتفاقی که مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس ریشه آن را در اولویتبندی فازها در دولت یازدهم دانسته و عنوان کرد: «اگر به اولویتبندی فازها نمیپرداختیم هماکنون همه فازهای پارسجنوبی پیشرفت حدودی ٨۰درصدی داشتند بدون اینکه گازی برداشت شده و عایدی برای کشور داشته باشد.»
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در بخش دیگری از صحبتهای خود، سال 95 را سالی بسیار خوب برای گاز تلقی کرده و عنوان کرد که از برنامه این شرکت برای افزایش روزانه 140میلیون مترمکعبی تولید در سال جاری تاکنون افزایش 95میلیون مترمکعب محقق شده که دستاوردی بسیار مهم بهحساب میآید. دستاوردهایی که گویا وزارت نفت را به ایده استفاده از شرکت نفت و گاز پارس در حوزه میدانهای نفتی که فعلا در انحصار شرکت مهندسی و توسعه نفت خام است نیز وا داشته است.
کنجکاوان تفاهمنامه با توتال
همانطور که میشد انتظار داشت، تفاهمنامه MOU شرکت ملی نفت با شرکت فرانسوی توتال که اخیرا برای توسعه فاز 11 بسته شد، کنجکاویهای زیادی را بهدنبال داشت؛ کنجکاوانی که بهدنبال مسائل محرمانه این تفاهمنامه ازجمله پاداش شرکت فرانسوی که از بندهای محرمانه یک قرارداد بهحساب آمده و در صورت افشا شدن برای ایران مشکل ایجاد خواهد کرد. مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در تشریح مواضع خود درباره این تفاهمنامه با بیان اینکه افت فشار گاز در فاز ١١ پارسجنوبی از همان ابتدا ملموس بود و بر این اساس در قرارداد توسعه این فاز مساله ساخت سکوی تقویت فشار گاز گنجانده شد، اظهار کرد: قرار شده ساخت این سکو الگویی برای فازهای دیگر پارسجنوبی باشد؛ با این حال شرکت نفت و گاز پارس به موازات مطالعات شرکت توتال در این بحث، این موضوع به صورت مستقل با همکاری مشاور بینالمللی فرانسوی پیگیری میشود.
مشکینفام افزود: برای ساخت سکوهای تقویت فشار تا حد ممکن از ظرفیت ساخت داخل بهره خواهیم برد؛ ضمن اینکه پیمانکاران داخلی نیز باید در این بخش توان خود را ارتقا دهند. وی افزود: انتظار داریم سکوهای تقویت فشار گاز تا چهارسال آینده نصب در فاز ١١ پارسجنوبی نصب شوند.
مشکینفام با اشاره به نداشتن تجربه ایران در ساخت سکوهای تقویت فشار، تاکید کرد: فناوری ساخت سکوهای تقویت فشار باید حتما به ایران منتقل شود که بر این اساس شرکت توتال بازدیدی از یاردهای ایران در بوشهر، بندرعباس و خرمشهر داشته تا نحوه آماده شدن این یاردها را برای ساخت این سکوها بررسی کند.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس با اشاره به امضای موافقتنامه اصولی برای توسعه فاز ١١ پارسجنوبی میان کنسرسیوم توتال، سیانپیسی و شرکت پتروپارس در ١٨ آبان امسال، گفت: هماکنون ٨۰درصد پیشنویس قرارداد به پایان رسیده و هماکنون در حال انجام کارهای مربوط به ضمایم قرارداد هستیم.
مشکینفام با تاکید بر اینکه پیشنویس قرارداد فاز ١١ پارسجنوبی براساس منافع ملی تهیه میشود، ادامه داد: پیشنویس قرارداد نخستینباری است که ازسوی ایران تهیه شده و به پیمانکار تحویل میشود که آنها هم میتوانند دیدگاههای خود را به ما اعلام کنند. به گفته مدیرعامل شرکت نفت وگاز پارس، پیش از این و در قراردادهای بیع متقابل پیمانکاران پیشنویس قرارداد را آماده میکردند و به کارفرما تحویل میدادند که اینبار در مدل جدید قراردادهای نفتی، کارفرما پیشنویس را آماده کرده و به پیمانکار تحویل میدهد.