به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از بورس کالای ایران، با سپری شدن بحران اقتصاد جهانی، دوران جدیدی در عرصه فعالیت بورس های کالایی آغاز شده است. رویکرد بورس های کالایی در تنوع محصول و تلاش برای توسعه معاملات در سطوح فرامرزی، وجه بارز فعالیت این روزهای بازارهای کالایی و مشتق در جهان است. بر این اساس، بورس های آمریکا و اروپا با رسیدن به حداکثر ظرفیت عملیاتی خود در جذب مشتریان این دو قاره و انتشار قراردادهای جدید، اکنون درحال گسترش دامنه فعالیت های خود به بازارهای آسیا هستند.

واقعیت غیرقابل انکار، رشد اقتصادی آسیا به ویژه در شرق و جنوب شرقی است و طیف جدیدی از سرمایه گذاران نهادی و حقوقی گام به عرصه معاملات کالایی نهاده اند که نمونه بارز آن، بورس هنگ کنگ است که برنامه های جنجالی و بلند پروازانه ای برای تصاحب سهمی از بازار آسیا دارد.

این بورس، با وجود ماهیت مالی خود از یکسو مشتاق پذیرش قراردادهای جدید در حوزه کالایی است به نحوی که حتی به نوعی چشم طمع به کالاهای مورد معامله در بورس های شانگهای، دالیان و ژنگژو دارد و در عین حال، در حال رقابت با این سه بورس و همچنین بورس سنگاپور برای تصاحب سهم بیشتری از بازار شرق آسیاست.

بازاری که با توجه به رشد روزافزون فرصت های تجاری آن پای غول های بزرگ بورسی مانند گروه بورسهای شیکاگو، بورس بین قارهای و همچنین بورس یورونکست را نیز به این قاره کشانده است.

از همین رو، بورس های چین با علم به افزایش تقاضا برای مدیریت ریسک کالاهای پایه مصرفی و با انجام مطالعات جامع و استفاده از تجربه سایر بورسهای موفق اقدام به راه اندازی قراردادهای آتی کالایی روی کالاهایی همچون انواع پلیمر، سنگ آهن و قیر کردند و با جذب سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی، خرد و نهادی، بورس های خود را در زمره 10 بورس اول کالایی جهان قراردادند.

توفیق این بورس ها در راه اندازی قراردادهای آتی کالایی به حدی بود که بورس هنگ کنگ نیز از نهاد ناظر بازار سرمایه چین درخواست کرد قراردادهای آتی با کالاهای مشابه اما به اندازه قراردادهای متفاوت، راه اندازی کند که با مخالفت شدید بورس شانگهای و دالیان روبه رو شد.

در واقع نهاد ناظر چین نیز با آگاهی از اینکه حرکت پرشتاب بورس هنگ کنگ ممکن است رشد و توسعه و جایگاه بورس های سرزمین اصلی را به مخاطره بیندازد، تاکنون درمقابل این خواست هنگ کنگ مقاومت کرده است. این درحالی است که بورس های شانگهای و دالیان به شدت به دنبال رفع ممنوعیت سرمایه گذاری خارجی در بازار کالایی چین هستند تا بتوانند جامعه مشتریان خود را به فراتر از مرزهای جغرافیایی گسترش دهند. بورس شانگهای مذاکراتی را با LME برای استقرار انبارهای فلزی خود در شانگهای انجام داده است و صد البته بورس هنگ کنگ، مالک LME، منتظر چراغ سبز نهاد ناظر چین است تا بتواند اولین جای پای خود را در سرزمین اصلی مستحکم کند. با همه این تفاسیر در شرایطی که بورس های اروپایی و آمریکایی برای تصاحب بخشی از بازارهای آسیایی دست به کار شده اند، بورس های آسیایی به خصوص چینی نیز پا پس نکشیده خود را برای رقابت با این غول ها بورسی جهان آماده می کنند.