به گزارش پایگاه خبری «عصربازار»، در یک تقسیم‏ بندی کلی، تأمین مالی را بر حسب سررسید به دونوع بازار، پول (بانک) و بازار سرمایه (بورس اوراق بهادار) طبقه‏ بندی می‏کنند.
علاوه بر این، در ایران عمده تأمین مالی از طریق بازار پول یعنی بانک‏ها و مؤسسات اعتباری انجام می‏گیرد. صنعت بانک‏های فعال در بورس اوراق بهادار تهران در تیرماه 1395 دارای ارزش بازاری معادل با 888ر392 میلیارد ریال محاسبه شد که این رقم در حدود 13 درصد از ارزش بازار کل صنایع فعال در بورس اوراق بهادار تهران را شامل می‏شود.
از سویی، این صنعت در تیرماه 1395 دارای نسبت قیمت به سود هر سهمی معادل با 5/5 است که با این نسبت دارای سود مورد انتظاری 19 درصدی می‏باشد. در این صنعت متوسط سود به ازای هر سهم معادل با 262 ریال است.
همچنین، با توجه به رویدادهای اخیر اقتصادی و کاهش نرخ تورم و‏ به ‏تبع کاهش نرخ سود، این امر تاثیر به‏سزایی بر بخش‏های مختلف اقتصادی خواهد داشت. بحث اصلی در این مفهوم است که کاهش نرخ سود سپرده در یک نتیجه‏ گیری کلی باعث سود‏آوری بیش‏تر در بانک‏ها و مؤسسات مالی می‏شود ولی سوال اصلی در این است که چرا بسیاری از بانک‏ها بر کاهش نرخ سود از خود مقاومت نشان می‏دهند؟
یکی از دلایل اصلی این مهم در ایران بالا بودن حجم تسهیلات معوق می‏باشد به ‏طوری که عدم دریافت بخشی از سود تسهیلات باعث عدم سود در بانک‏ها شده و به تبع بانک‏ها برای پرداخت سود سپرده مجبور به بالا بردن نرخ‏ها جهت جذب سپرده بیش‏‎تر می‎شود.
سوال دیگری مطرح می‏شود که تا چه موقعی این وضعیت می‏تواند ادامه پیدا کند؟ در یک نتیجه‏ گیری کلی این روند در برخی از بانک‏ها می‏تواند آنقدر ادامه پیدا کند که موجب نکول بانک شده و به تبع موجب ورشکستگی آن بانک خواهد شد.
از سویی، امروزه یکی از بهترین شاخص‏های عملکردی برای مقایسه و همچنین ارزیابی بانک‏ها و مؤسسات اعتباری شاخص CAMEL است.
عبارت CAMEL مخفف 5 ویژگی یا شاخص مهم مالی است که هرکدام از آن‏ها دارای ضریب اهمیتی هستند و این پنج ویژگی به ترتیب عبارت است از:
1- کفایت سرمایه که در اینجا نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی‏ها در نظر گرفته شده است. این نسبت دارای حد بهینه‏ای می‏باشد که معمولا عدد 8 درصد حد مطلوب آن شناخته شده است و پایین‏تر بودن آن زنگ خطری برای بانک به حساب می‏آیند. بانک‏هایی همچون ملت، اقتصاد نوین، تجارت و صادرات در این نسبت عملکرد مناسبی داشته ‏اند.

2-  کیفیت دارایی که در این‏جا از نسبت تسهیلات غیرجاری به کل تسهیلات استفاده شده است. این نسبت همواره باید کوچک بوده و تا حد انتظار به صفر میل کند ولی به‏طور متوسط نباید بیش‏تر از 12 درصد باشد. بالاتر بودن این نسبت به‏شدت بر سودآوری و عمکرد بانک‏ها تاثیر گذار خواهد بود. بانک‏هایی همچون خاورمیانه، انصار و پاسارگاد در این نسبت موفق عمل نموده ‏اند.

3- مدیریت که در اینجا از نسبت هزینه‏های اداری و عمومی به درآمد کل بانک استفاده شده است. این نسبت در واقع نشان دهنده این واقعیت است که بانک‏ها به ازای درامدی که کسب می‏کنند چه مقدار هزینه‏ای را صرف آن می‏کنند. پایین بودن این نسبت به مراتب بهتر است. در یک رتبه بندی کلی بهتر است که این نسبت از میانگین صنعت پایین‏تر باشد. بانک سرمایه و پاسارگاد در این نسبت عمکردی مناسبی داشته‏اند.

4- سودآوری که در اینجا از نسبت بازدهی دارایی‏ها یا همان سودخالص به کل دارایی‏ها استفاده شده است. این نسبت نشان‏دهنده سودآوری بانک‏ها می‏باشد. بالا بودن این نسبت به‏طور کل نشان دهنده وضعیت بهتر برای بانک است. بانک کارآفرین و پاسارگاد در این نسبت عملکرد مناسبی داشته ‏اند.

5- نقدینگی که در اینجا از نسبت تسهیلات به کل سپرده استفاده شده است. این نسبت نشان دهنده این واقعیت است که بانک چه میزان از سپرده جذب شده را به صورت تسهیلات در اختیار جامعه قرار داده است به تبع هر بانکی باید نسبت بهینه‏ای در این زمینه داشته باشد اما بهتر آن است که نزدیک به میانگین این نسبت باشد. بانک صادرات و پاسارگاد عملکرد بهتری در این زمینه داشته‏ اند.

بر این اساس، شاخص CAMEL در واقع نشان‏دهنده عملکرد بانک‏ها در پنج نسبت کلیدی است. این در حالی است که، تاثیر برخی از نسبت‏ها بیشتر از برخی دیگر است اما در یک نتیجه‏گیری کلی بانکی دارای عملکرد بهتری است که به میانگین این نسبت‏ها نزیک‏تر باشد.