به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از اقتصادنیوز، مصطفی موذن‌زاده با بیان اینکه در حال حاضر پیشرفت پروژه‌های فولادی برای افزایش ظرفیت تولید با کندی پیش‌ می‌رود، اظهار کرد: کمبود گندله، سنگ‌آهن و آهن قراضه تا سال 1404 یکی از مهمترین مشکلات توسعه صنعت فولاد کشور است. زیرا برای تامین آهن قراضه در تولید فولاد کاری نمی‌توان کرد و برای فراهم کردن سنگ‌آهن موردنیاز باید اکتشافات گسترده‌ای برای شناسایی ذخایر جدید انجام داد. در غیر این صورت باید به سمت واردات سنگ‌آهن رفت که فکر نمی‌کنم دیگر با واردات سنگ‌آهن برای افزایش ظرفیت، تولید فولاد اقتصادی باشد.

بنیانگذار ایمیدرو در این باره افزود: دستیابی به ظرفیت 55 میلیون تنی فولاد نیازمند اراده و سرمایه‌گذاری سنگینی است که باید دید تا 9 سال آینده طبق برنامه‌ریزی‌ها در طرح جامع فولاد چه میزان می‌توان سرمایه جذب کرد.

موذن‌زاده با اشاره به کمبودهای مواد اولیه در افزایش تولید فولاد یادآور شد: دستیابی به 55 میلیون تن فولاد با توجه به مشکلات شناسایی شده در این مسیر کمی سخت به نظر می‌رسد زیرا از هر جهت دو برابر شدن ظرفیت فولاد مستلزم تزریق سرمایه در معادن کشور است.

او در این باره افزود: نکته مهم دیگر این است که باید ببینیم در مسیر افزایش ظرفیت قصد داریم چه نوع فولادی تولید کنیم. فولاد با‌کیفیت یا معمولی؟ در طرح جامع فولاد اغلب طرح‌های فولادی در نظر گرفته شده، فولاد معمولی یا همان محصولاتی که تا کنون تولید شده، هستند که فایده‌ای ندارد. چرا که اگر بخواهیم از 55 میلیون تن سال 1404 فقط 15 یا 16 میلیون تن را راهی بازار صادراتی کنیم، این به معنای توسعه صنعت فولاد ایران و بازارسازی آن نخواهد بود.
 
او در پایان گفت: در مقطع کنونی اغلب پروژه‌های فولادی، زخمی و نیمه‌کاره رها شده‌اند و مشخص نیست با توجه به مشکلات اقتصادی اخیر و زیرساخت‌ها چه میزان علاقه به توسعه واحدهای فولادی وجود داشته باشد. از سویی اخیرا پیشرفت پروژه‌های فولادی با کندی پیش می‌رود.

این اظهارات در حالی است که اخیرا ایمیدرو اعلام کرده از مهمترین چالش‌های اجرای این طرح جامع کمبود منابع مالی و عدم توازن در زنجیره فولاد است. بر اساس پایش جدید از وضعیت طرح جامع فولاد، در حال حاضر 179 میلیون تن مجوز تاسیس کارخانه‌های فولادی صادر شده است. این مجوزها در بخش گندله‌سازی 147 میلیون تن و در بخش تولید کنسانتره 131 میلیون تن بوده است.

در این گزارش مشخص شده، این مجوزها باعث به هم خوردن توازن در زنجیره ارزش فولاد شده است. این در شرایطی است که کشور فاقد ذخایر معدنی کافی به منظور تامین خوراک این حجم از واحدهای کنسانتره است و به نظر می‌رسد واحدهای جدید باید به تامین ماده اولیه از محل واردات بیاندیشند.