به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از سنا، عامل اول کاهش تمایل ریسک پذیری سرمایه‌گذاران به دلیل تشدید سیاست‌های انقباضی بانک‌های مرکزی برای کنترل تورم است. زیرا سیاست‌های انقباضی می‌تواند از سرعت رشد اقتصادی بطور محسوسی بکاهد و حتی منجر به رکود اقتصادی شود. در چنین شریطی سرمایه‌گذاران به دارایی‌های کم ریسک‌تر رجوع می‌کنند. چرا که سیاست‌های انقباضی هزینه استقراض را افزایش می‌دهند و از طرف دیگر تورم موجب کاهش قدرت خرید عمومی می‌شود که بازارها را برای ادامه رشد بازدهی با چالش روبرو می‌سازد. پس هزینه بیشتر برای بازدهی کمتر خیلی‌ها را از سرمایه‌گذاری منصرف می‌کند و ترجیح می‌دهند نقد باقی بمانند.

عامل دوم، افزایش ارزش دلار است. شاخص دلار در هفته اخیر به بالاترین رکورد خود در دو دهه اخیر رسید که عمدتا ناشی از سه فاکتور مهم است.

اولین فاکتور ادامه جنگ در شرق اروپا است که با بازار کار ضعیف، تورم بالا و رشد قیمت انرژی ناشی از کمبود عرضه همراه شده و یورو را بسیار تضعیف نموده و یک چشم انداز رکودی را در برابر اروپا ترسیم کرده است.

فاکتور دوم ادامه محدودیت‌های سختگیرانه برای مقابله با همه‌گیری در چین است که اقتصاد در حال ریکاوری را دوباره از نفس انداخته. همچنانکه داده های اقتصادی هفته قبل نشان داد، فعالیت بخش خدمات و تولید دوباره به شروع همه گیری کاهش یافته اند و قرنطینه شهرهای بزرگ و مراکز تجاری مهمی نظیر شانگهای احتمال کاهش رشد اقتصادی سه ماهه را افزایش داده که می تواند به کاهش تقاضا و در نتیجه افت اقتصاد جهانی دامن بزند.

فاکتور مهم دیگری که باید به آن توجه داشت پیشی گرفتن فدرال رزرو در سیاست های انقباضی از سایر بانک های بزرگ است. در حالی که همه بانک‌های مرکزی سال 2022 را با یک لحن انقباضی شروع کردند و حتی برخی از آن ها مانند بانک انگلیس افزایش نرخ بهره را شروع کرده بودند ولی وضعیت شکننده بازار کار و نگرانی از صدمه جدی تقاضای در حال بهبود موجب شد تا آن ها خیلی دست به عصاتر از آنچه انتظار داشتند عمل کنند. در این میان فدرال رزرو، با اتکا به بازار کار قوی تر توانست سیاست های مهار کننده تورم را به شدت بیشتری به موقع اجرا بگذارد.

نشست فدرال رزرو در ماه می اگرچه به شدتی که بازارها انتظار داشتند انقباضی نبود ولی ادامه افزایش نرخ بهره، چشم انداز دارایی های بدون بهره و دارایی های پر ریسک را قدری تیره کرده است. در شرایطی که آقای پاول مشخص کرد که افزایش 75 واحدی نرخ بهره فعلا در برنامه فدرال رزرو وجود ندارد، ولی افزایش 50 واحدی ماه می و احتمالا ادامه آن در ماه های جون و جولای بسیار محتمل بنظر می رسد.

داده های بازار کار هفته گذشته نشان داد که با اشتغال بخش غیر کشاورزی در ماه آوریل بهتر از پیش بینی 11 میلیونی از 11 میلیون و 500 هزار نفر فراتر رفته در حالی که متوسط دستمزد ساعتی هم با رشد همراه بوده است. این داده ها اعتماد بنفس فدرال رزرو را در دنبال کردن سیاست های انقباضی افزایش می دهد. این امر موجب شده تا دلار در برابر سایر ارزهای اصلی بدرخشد و به کانون توجه سرمایه گذارانی بدل شود که می خواهند با تحولات بازار همراه باشند.

این عوامل دست به دست هم داده اند تا بازار رمزارزها بعنوان یکی از پرریسک ترین بازارهای مالی با فشار فروش همراه شوند و بنظر می رسد که تا زمانی که شرایط بنیادی به این ترتیب باقی بماند جذابیت آن ها برای سرمایه گذاران کاهش خواهد یافت.

چشم انداز تکنیکال بیت کوین

با نگاهی به نمودار روزانه بیت کوین در پلتفرم بایننس می توان مشاهده کرد که بیت کوین از اواخر ژانویه در یک کانال ملایم صعودی در حال معامله بود. سقف قیمتی 28 مارس در 48220 دلار با برگشت از میانگین متحرک 200 روزه و سقف این کانال تشکیل شده و خریداران پس از ناکامی در عبور از این مقاومت مهم، سقف قیمتی پایین تر 42985 دلار را در 21 آوریل ایجاد کردند. ولی شکسته شدن کف کانال نزولی در روز جمعه غلبه فروشندگان بر بازار را آشکار نمود و علاوه بر این، فشار فروش قیمت را به پایین تر از میانگین های متحرک 50 و 100 روزه کشاند که تایید کننده روند نزولی این کریپتو است. بر این اساس می توان از رفتار قیمت اینطور نتیجه گرفت که حمایت 24 ژانویه در 32950 دلار نزدیک ترین هدف قیمتی است. چنانچه این ناحیه نتواند حمایت لازم را ارائه کند و مانع ریزش بیشتر شود، با تداوم مومنتوم نزولی امکان دارد بیت کوین دوباره به 28800 دلار که پایین ترین سطح یک ساله اش هست برگردد. ادامه غلبه نیروهای فروش بر بازار در نهایت 25 هزار دلار و 21 هزار دلار را بعنوان نواحی حمایتی بعدی در چشم انداز قرار خواهد داد.

در غیر اینصورت، برای اطمینان از تغییر روند باید خریداران بتوانند یک حرکت پایدار بالاتر از سقف 42985 دلار را شکل دهند.