به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از سنا، این کارشناس ارشد بازار سرمایه  به بررسی موضوع تجدید ارزیابی دارایی‌ها پرداخت و گفت: در کشورهایی مانند کشور ما که تورم بالایی تجربه می‌شود، همواره دارایی‌های اشخاص حقیقی و حقوقی به تناسب و تناوب، ارزش خود را در مقابل شاخص‌های اقتصادی حفظ می‌کنند؛ بر همین اساس از سال‌های گذشته برخلاف کشورهای درحال توسعه یا توسعه‌یافته مردم تمایل زیادی به خرید و نگهداری دارایی‌های سرمایه‌ای مانند زمین، ساختمان، طلا، ارز و خودرو داشته‌اند. در نظر داشته باشید، غیر از اندک سال‌هایی که ثبات اقتصادی در کشور حاکم بوده همواره ارزش افزوده این دارایی‌ها مانند سپری در مقابل تورم عمل کرده است.

وی اضافه کرد: مطابق استاندارهای حسابداری معمول دنیا در کشورهای مشابه، کشور ما از حسابداری تورمی برای تطبیق ارزش دارایی‌ها استفاده می‌کند، در حالیکه با استفاده از روش حسابداری مبتنی بر هزینه، عملا ارزش روز دارایی‌ها در صورت‌های مالی سالانه توسط شرکت‌ها افشا نمی‌شود.

رضایی پور در خصوص تمایل نداشتن برخی شرکت‌ها برای تجدید ارزیابی توضیح داد: از طرفی مطابق قانون مالیات‌های مستقیم، تجدید ارزیابی دارایی‌ها مشمول مالیات بوده و حداقل یک چهارم مازاد ارزش حاصل از تجدید ارزیابی دارایی‌ها صرف هزینه مالیات می‌شود؛ از همین رو عمدتا شرکت‌ها تمایلی به تجدید ارزیابی دارایی‌ها نداشته و تنها در مواقع ضروری (ماده 141 قانون تجارت) اقدام به تجدید ارزیابی دارایی می‌کنند.

وی بالا رفتن هزینه استهلاک (دارایی‌های استهلاک پذیر) را نکته دیگری دانست که در تجدید ارزیابی داریی ها حائز اهمیت است و افزود: براین اساس، مدیران شرکت معمولا برای جلوگیری از هزینه استهلاک معمولا از این کار اجتناب می‌کنند.

مدیرعامل سابق کارگزاری اقتصاد بیدار، بیان کرد: معافیت مالیاتی تجدید ارزیابی یکی از روش‌هایی است که سازمان امور مالیاتی هر چند سال یکبار برای شرکت‌ها در نظر می‌گیرد؛ اما شرطی که برای معافیت مالیاتی این دوره درنظر گرفته شده، ثبت مازاد تجدید ارزیابی در حساب افزایش سرمایه است؛ بنابراین شرکت‌ها تنها در حالی می‌توانند از این معافیت بهره‌مند شوند که از این محل، افزایش سرمایه بدهند.

وی در ادامه تصریح کرد: از نظر مدیریت دارایی و سرمایه‌گذاری، تجدید ارزیابی جزو درآمدهای غیرعملیاتی بوده و متاسفانه سود حاصل شده از محل تجدید ارزیابی، کیفیت و جذابیت لازم را ندارد؛ اما از نظر رفتاری در بازار سرمایه ایران همواره انتشار خبر افزایش سرمایه برای اکثر سهم‌های بازار از سوی سرمایه‌گذاران فارغ از محل تامین منابع، مثبت تلقی شده و توجه سهامداران را به خود جلب می‌کند.

حسن رضایی پور در پایان تاکید کرد: از نظر مدیریت سرمایه‌گذاری با توجه به در نظر گرفتن کیفیت سود، شناسایی درآمد ناشی از دارایی‌ها فقط در زمان فروش و تبدیل شدن به نقدینگی ارزشمند است؛ از همین رو غالب سرمایه‌گذاران باتجربه از سرمایه‌گذاری هیجانی در این شرکت‌ها اجتناب می‌کنند، چرا که عمده این ارزش در قیمت اکثر سهم‌ها به واسطه تورم لحاظ شده است.