به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از کالا خبر، سید علی حسینی اظهار داشت: پیشنهاد می‌شود که بورس روی محصول نهایی با ویژگی‌های خاص و ممتاز تمرکز کند و مسیری برای صادرات و مرجعیت قیمتی زعفران شود و صنایع هم از این موضوع حمایت می‌کنند.

وی افزود: برای تبدیل بورس کالای ایران به مرجع قیمتی زعفران در دنیا ضروری است که محصولات نهایی با کیفیت مرغوب در بسته‎بندی ایرانی و برندسازی شده، در بورس کالا عرضه شود که این امر حمایت از تولید و تولیدکننده در تمام زنجیره ارزش زعفران را به دنبال دارد. بنابراین، اگر محصول زعفرانی که پس از فرآوری، بر کیفیت این کالا نظارت انجام شده و ترکیبات موثره آن مورد آزمایش و درجه بندی قرار گرفته است در بورس عرضه شود، دستیابی به این چشم‌انداز قابل رویت است.

حسینی با بیان اینکه اکنون در شرایطی قرار داریم که زعفران ایرانی برند جهانی است و صرف اینکه زعفران ایرانی باشد به کیفیت آن اعتماد می‌کنند، گفت: صادرات "زعفران ایرانی" با بسته‌بندی‌های مجدد در کشورهای دیگر، رو به فراموشی‌ است؛ اما حفظ این موقعیت و رسیدن به جایگاه بهتر نیازمند این است که وزارت جهاد کشاورزی وظیفه ذاتی خود را که همان آموزش کشاورزان در راستای بهبود کیفیت تولید این محصول است، انجام دهد.

وی ادامه داد: در این راستا باید موارد زیادی را در نظر گرفت؛ به عنوان مثال نمی‌توان زعفران را در کیسه نگهداری کرد؛ چرا که نگهداری زعفران در مواد پلیمری با استانداردها مغایر است و کیفیت محصول را کاهش می دهد. همچنین، زعفران های سنواتی رنگ دهی و کیفیت خود را از دست می‌دهد، ضمن اینکه حفظ سلامت زعفران در انبار نیاز به رعایت استانداردهای بالایی دارد که کمتر در کشور دیده می‌شود.

وی ادامه داد: بر اساس تقابل عرضه و تقاضا، قیمت محصولات کشاورزی در ابتدای فصل برداشت که تقاضا کمتر و میزان عرضه بیشتر است، کاهش می‌یابد؛ بنابراین، دولت باید در این دوره از کشاورز حمایت و در زمان پیک برداشت نیاز نقدینگی کشاورز را تامین کند تا کشاورز مجبور به فروش ارزان قیمت محصول خود با نباشد.

عضو شورای ملی زعفران اظهار کرد: زعفران از جمله محصولاتی است که پس از تولید، قابل عرضه مستقیم به بازار نبوده و باید اقدامات بسیاری روی آن انجام شود تا بتوان آن را به دنیا صادر کرد. زعفران پس از تولید و خروج از دست کشاورز باید وارد کارخانجات شود تا فرایند پاکسازی و سپس فرآوری روی آن انجام شده و پس از بسته‌‎بندی، قابلیت عرضه در بازار هدف دنیا را پیدا کند.

وی افزود: بسیاری از افراد مطرح می‌کنند که زعفران ایران به جایگاه اصلی خود در جهان نرسیده است، اما این موضوع به 30 سال گذشته مربوط می‌شود و در حال حاضر تقاضا در سطح جهان برای زعفران ایرانی بسیار زیاد است؛ اکنون نزدیک به 50 کشور هدف صادرات ما قرار دارند و این در حالی است که 30 سال پیش تولید سالیانه زعفران کمتر از 30 تن بوده و اکنون بالغ بر 350 تن است که از این میزان حدود 200 تن صادر می‌شود.

حسینی در خاتمه عنوان کرد: با توجه به سطح زیر کشت کنونی زعفران و نیروی کار موجود، با حمایت دولت از زعفران‌کاران و تجهیز مزارع آنها می‌توان این میزان را به دو برابر نیز رساند، اما رسیدن به این چشم‌انداز به آموزش کشاورزان و مراقبت از مزارع نیاز دارد .